Naciśnij to: Twórca hashtagu mówi o przyszłości WordPressa i otwartej sieci

Witamy w Press This, podcaście społeczności WordPress firmy WMR. W każdym odcinku występują goście z całej społeczności i dyskusje na temat największych problemów stojących przed programistami WordPress. Poniżej znajduje się transkrypcja oryginalnego nagrania.

Obsługiwane przez RedCircle

Doc Pop : słuchasz Press This, podcastu społeczności WordPress w WMR. Co tydzień zwracamy uwagę na członków społeczności WordPress. Jestem twoim gospodarzem, Doc Pop. Wspieram społeczność WordPressa poprzez moją rolę w WP Engine i mój wkład w Torquemag.io. Możesz subskrybować Press This w RedCircle, iTunes, Spotify lub gdziekolwiek znajdziesz swoje ulubione aplikacje do podcastów. Kocham Pochmurno. Możesz także pobrać odcinki bezpośrednio z WMR.fm.

Dzisiejszym gościem jest Chris Messina, wynalazca hashtagu, a także wczesny autor OAuth, który jest protokołem autoryzacji o otwartym standardzie, oraz ActivityStreams, który jest poprzednikiem ActivityPub, o którym dużo mówimy w tym programie .

Chris, witaj w programie.

Chris Messina: Hej, dzięki, stary. Cieszę się, że tu wracam.

Doc Pop: Kurczę, jestem bardzo podekscytowany twoją obecnością z wielu powodów. Później będziemy rozmawiać o wtyczkach WordPress, otwartych formatach internetowych, hashtagach i tym podobnych. Rozpocznijmy to. Mam dla Ciebie małą ciekawostkę. Twitter wystartował w marcu 2006 roku, a kilka miesięcy później napisałeś tweeta z pytaniem, czy ktoś pracuje nad mostem z Twittera do WordPressa, i to właściwie jest pierwsza wzmianka o WordPressie na Twitterze, wielkie brawa dla ciebie na czas.

Chris Messina: Dziękuję

Doc Pop: I chyba w ten sposób chciałbym to rozpocząć. Jaka jest Twoja historia z WordPressem?

Chris Messina: Wow. Doceniam, że w pewnym sensie zacząłeś od tego, ponieważ moja historia z WordPressem sięga daleko wstecz, wiesz, byłem wczesnym użytkownikiem WordPressa, ale jedną z rzeczy, która moim zdaniem jest dla mnie bardziej znacząca, było to, że kiedy po raz pierwszy tu przybyłem, W San Francisco, w Bay Area, już w 2004 roku, do pierwszych osób, które poznałem, należał Matt Mullenweg.

I tak Matt był jedną z pierwszych osób, które poznałem. Wiedziałem, nad czym pracuje. Wydaje mi się, że mógł wtedy pracować w CNET. On, ja i kilku innych wczesnych ludzi zajmujących się internetem spotykaliśmy się i po prostu rozmawialiśmy o przyszłości, rozmawialiśmy o budowaniu otwartej platformy internetowej, rozmawialiśmy o budowaniu aplikacji społecznościowych.

I to dzięki tym powiązaniom zorganizowaliśmy coś zwanego Bar Camp, co oczywiście, jeśli byłeś na WordCampie, byłeś jednym z jego potomków. I tak Bar Camp pojawił się po raz pierwszy w 2005 roku jako wydarzenie zorganizowane i prowadzone przez uczestników, przez osoby, które się pojawiły, i w pewnym sensie zapoczątkowało to globalny ruch, który w pewnym sensie dał początek osobistym interakcjom z ludźmi, którzy w przeciwnym razie mógłbyś znać tylko przez Internet.

Myślę, że moje wczesne doświadczenia i kontakt z WordPressem były takie, że była to niesamowita i stosunkowo dostępna platforma, oczywiście umożliwiająca publikowanie w Internecie wszystkiego, co chcesz, bez żadnych strażników i bez konieczności uzyskiwania od kogokolwiek pozwolenia.

I oczywiście można go było rozszerzać za pomocą wtyczek, a także był to oprogramowanie typu open source. Miało więc wiele tych elementów, które stworzyły, jak sądzę, generatywny typ oprogramowania, które pozwoliło nowicjuszom rozwinąć je do, no wiecie, tego, czym ostatecznie stało się dzisiaj.

Doc Pop: Wtedy, zwłaszcza w latach 2004–2007, wydawało się, że sieć nie jest zbyt silna lub zaczyna się nie izolować. Miałem wrażenie, że przestałem być jednym miejscem. Zacząłeś rozprzestrzeniać się po całej gamie witryn, które mogłeś odwiedzić, a potem pojawiały się nowe sieci społecznościowe i wszystko wydawało się naprawdę rozproszone.

A WordPress był tego częścią. Twitter był oczywiście częścią Web 2.0. A potem poczułem, że te silosy znów się pojawiły. I wydawało mi się, że nagle zostaliśmy wrzuceni z powrotem na te same cztery platformy i mam wrażenie, że to się znowu zmienia. Czy wrócimy do zdecentralizowanej sieci? Czy WordPress może stać się częścią tej sieci? A może będzie to zupełnie inny sposób działania sieci?

Chris Messina: Wiesz, jest tyle historii, którymi mógłbym się podzielić, ale nie chcę zanudzać ciebie ani słuchaczy. Myślę, że spojrzałbym na to tak, że zdecydowanie był to okres poszukiwań, eksperymentów, próbowania nowych rzeczy. Zakładano, że tworzenie oprogramowania, które mogłoby mieć charakter społecznościowy i które uwzględniałoby ludzi i nie tylko, ale także ludzi z twarzami, było tego rodzaju szaloną innowacją z behawioralnego i społecznego punktu widzenia, wiesz, przed rokiem 2006 i siódmym, internet nadal był czymś niewygodnym i trudnym w użyciu. Ludzie się bali. Bałam się podać swoje prawdziwe imię i nazwisko. To znaczy, zajęło mi to lata. To znaczy zaczynałem w Internecie jako Factory Joe i to był mój blog na WordPressie, ponieważ chciałem oddzielić moją tożsamość internetową od mojej tożsamości w świecie rzeczywistym.

Z biegiem czasu były momenty, w których ta internetowa tożsamość stała się bardziej znana niż moje prawdziwe imię i moje prawdziwe ja. I to, jak sądzę, był moment, w którym zaczęło być jasne, że internet i sieć staną się czymś powszechnym, a nie czymś nieco ezoterycznym lub, no wiesz, przeznaczonym tylko dla kujonów.

Dlatego uważam, że w wyniku popularyzacji tych narzędzi i technologii istnieje potrzeba uczynienia tych rzeczy łatwiejszymi w użyciu, a zwłaszcza ułatwiającymi ludziom znajdowanie znajomych i nawiązywanie kontaktu z przyjaciółmi. A potem istniała cała warstwa oczekiwań dotyczących prywatności i prywatności, które trudniej było utrzymać w sposób zdecentralizowany, ponieważ chociaż decentralizacja jest niezwykle ważna dla wolności oraz dla eksploracji i eksperymentów, a także dla wielu z was, pomysły na to, jak oprogramowanie może działać i zachowywać się , potrzebujesz także interoperacyjności, aby ludzie na dwóch różnych platformach mogli się połączyć i skupić na, wiesz, po prostu byciu tam i komentowaniu swoich rzeczy lub oglądaniu swoich rzeczy.

Jest to zatem jedno z prawdziwych wyzwań zdecentralizowanych innowacji. Powiedziałbym, że w pewnym sensie przeszliśmy przez okres, w którym powstało mnóstwo internetowych centrów handlowych, takich jak Facebook i Instagram oraz tego typu platformy, gdzie, tak, było była treścią społecznościową, ale potem nabrała charakteru komercyjnego i wiele wzorców interakcji, chęci interakcji lub możliwości interakcji między ludźmi na tych platformach stało się dobrze znanych, więc teraz możemy wziąć wszystkie te wzorce produktów i następnie umieścić je w zdecentralizowane produkty typu open source, a my możemy je ujednolicić.

Jest to więc rodzaj procesu oddychania, jak to określić, wahadło, podczas którego przemieszczasz się z jednego końca na drugi, przechodzisz od decentralizacji i eksperymentowania do centralizacji, podczas której odkrywasz działające wzorce. A potem wpadacie w to skostnienie, kiedy wszystko staje się nudne i takie same, a potem wracacie w przeciwnym kierunku, w stronę decentralizacji. I uważam, że jesteśmy teraz w okresie decentralizacji, ponieważ zaczynamy się już nudzić, no wiecie, odźwiernymi, którzy decydowali, co jest dozwolone, co jest w porządku, jakie pomysły są właściwe. Myślę, że ludzie chcą więcej pluralizmu i różnorodności.

Doc Pop: Wspomniałem wcześniej, że jesteś wczesnym autorem rozwiązań OAuth i ActivityStreams i wydaje mi się, że oba te rozwiązania są powiązane z tym, o czym mówisz. Na początku decentralizacji te zdecentralizowane usługi potrzebowały sposobów uwierzytelniania i udzielania zezwoleń na dostęp i wzajemną komunikację, przy jednoczesnym zachowaniu pewnego poziomu prywatności.

Wiem też, że OAuth wciąż istnieje i kwitnie. Myślę, że OAuth 2.0 jest teraz większą wersją. I sprawdzisz wtyczki WordPress, zobaczysz wiele, wszędzie, aby połączyć swojego Facebooka z WordPressem lub WordPressem, swoim Facebookiem lub czymkolwiek innym. Prawidłowy. To wciąż istnieje i miejmy nadzieję, że powróci, czy może już tu jest, a ludzie po prostu nie wiedzą, że już żyją w tego rodzaju zdecentralizowanym świecie?

Chris Messina: Tak. Powiedziałbym, że istnieją różne miary decentralizacji. Wiesz, istnieją oczywiście całkowicie scentralizowane i zamknięte dla interoperacyjności platformy. Apple jest zwykle bardziej scentralizowane, gdzie wszystko musi dobrze działać w jego ekosystemie, od sprzętu po warstwę oprogramowania i usług. Potem wchodzisz do Internetu i widzisz wiele wzajemnych powiązań między różnymi platformami, do tego stopnia, że ​​jest to zdecentralizowane. Należy to ocenić na podstawie rodzaju interoperacyjności i stopnia, w jakim ludzie przebywają na swoich własnych małych hostach, powiedzmy, lub na własnych serwerach, oraz na tym, że te elementy wchodzą w interakcję lub łączą się bez, mam na myśli, pewien stopień koordynacji.

Tak więc Mastodon jako sieć jest dobrym przykładem decentralizacji, w której można mieć wiele różnych instancji, usług lub serwerów, które łączą się ze sobą, nie wiedząc, że inne istniały wcześniej. Wszystko, co musisz wiedzieć, to to, że istnieje nazwa domeny i używasz DNS, możesz znaleźć inne serwery i możesz wspomnieć o osobach, które są na innych serwerach.

To jest decentralizacja, ale odpowiadając na twoje pytanie, myślę, że warto wrócić do początków protokołu OAuth, który pierwotnie nazywał się OpenAuth, ale okazało się, że myślę, że Yahoo używał tej nazwy, więc nie mogliśmy jej użyć. Musieliśmy więc go skrócić. A skąd wzięły się te wszystkie rzeczy? Matt pracował nad wczesnymi wersjami WordPressa, a ja pracowałem nad premierą Mozilla Firefox, a to było w 2004 roku. Doszedłem do takiego wniosku i jestem z pewnością wiele innych osób o tym myślało, czyli o tym, że przeglądarka powinna stać się społecznościowa. Przeglądarka powinna rozumieć, kim są Twoi znajomi, ponieważ w tym czasie korzystaliśmy z wielu aplikacji społecznościowych.

Były aplikacje typu Upcoming, które być może dzisiaj przypominają Lumę czy Eventbrite. Korzystaliśmy oczywiście z serwisu Flickr, który jest poprzednikiem Instagrama. Mieliśmy wiele takich aplikacji, które pytały nas, kim są nasi znajomi za każdym razem, gdy się rejestrowaliśmy i tworzyliśmy nowe konto. I to było tak, że przeglądarka to miejsce, z którego korzystaliśmy, aby uzyskać dostęp do wszystkich tych różnych usług. A zatem umieśćmy to wszystko w przeglądarce jako agent użytkownika. To uświadomiło nam, że potrzebujemy szeregu nowych technologii, aby było to możliwe. Jedną z tych technologii był OpenID. I to byłaby twoja tożsamość. Zasadniczo potrzebny był jakiś sposób na identyfikację osoby. Pomyśleliśmy, że zbudujemy to jako adres URL. I to może być Twój blog WordPress. Dlatego rozpocząłem projekt o nazwie projekt DiSo, DISO, aby zasadniczo stworzyć kilka wtyczek do WordPressa, które implementowałyby formaty, które pozwoliłyby zdecentralizować sieć społecznościową z tyłu WordPressa.

To było zanim istniał BuddyPress i tego typu produkty, ale skupialiśmy się głównie na tym, jak budować protokoły, aby było to możliwe. Po drodze zdaliśmy sobie sprawę, że samo udostępnianie hasła na każdej stronie internetowej, z którą chcesz się połączyć, jest przede wszystkim niebezpieczne. Po drugie, stworzyło to być może fałszywe poczucie bezpieczeństwa i musieliśmy sobie z tym poradzić.

I stąd wziął się OAuth. OAuth umożliwiał w zasadzie wygenerowanie czegoś w rodzaju hasła w locie, którego można było używać w pojedynczej aplikacji lub witrynie internetowej i które również zmieniało się w czasie. I tak to w zasadzie wyszło. Na początku było to rozwiązanie przeznaczone tylko dla kilku małych start-upów i założycieli, ale w końcu udało nam się przekonać do tego takie osoby jak Google i inne firmy.

Doc Pop: To dobre miejsce na krótką przerwę na reklamę. Po powrocie wrócimy do rozmowy z Chrisem Messiną. Bądź na bieżąco, aby uzyskać więcej.

Witamy ponownie w Press This, podcaście społeczności WordPress. Jestem twoim gospodarzem, Doc Pop. Dziś rozmawiam z Chrisem Messiną, twórcą hashtaga. Nawet nie rozmawialiśmy jeszcze o hashtagu, a wiem, że to krótki program, prawda? Mamy tak wiele do omówienia i jest tak wiele ekscytujących rzeczy do omówienia w tej chwili, w miarę jak federacja nabiera tempa, miejmy nadzieję, w Internecie, i gdy sieć być może odchyla się, jak mówisz, wahadłem z powrotem w stronę decentralizacji . I wspomniałeś o DiSo przed naszą przerwą, to rozproszona aplikacja społecznościowa, nad którą pracowałeś, i chciałem powiedzieć, że Matthias Pfefferle, twórca wtyczki ActivityPlub do WordPressa, usłyszał, że przyjdziesz do programu i mnie chciał chyba dziękuję za twoją pracę nad DiSo. Mówi, że projekt DiSo był dla niego ogromną inspiracją i zmotywował do pracy nad wtyczkami Fediverse w stylu IndieWeb slash na WordPress, których używam i uwielbiam.

Więc krzyczcie na to. Był to także, wiem, ogromny rozwój społeczności IndieWeb. Czy jest coś, co chciałbyś teraz powiedzieć na temat stanu DiSo?

Chris Messina: Wiesz, wiele rzeczy, które zacząłem lub które pomogłem w rozpoczęciu, ponieważ z pewnością były to wspólne wysiłki, były nasionami lub, w pewnym sensie, zalążkami pomysłów i koncepcji w które wierzyłem. I pracowałem wystarczająco długo, aby w pewnym sensie uprawiać ziemię, aby te rzeczy mogły się zakorzenić.

Ale potem okazuje się, że nie jestem doskonałym rolnikiem. W pewnym sensie chciałbym przejść do następnej rzeczy, może trochę bardziej w stylu Johnny'ego Appleseeda, jak sądzę. Mam tylko nadzieję, że te rzeczy wyrosną na to, czym się staną. O ile, no wiesz, kiedy zobaczyłem, że Automattic zamierza przyjąć ActivityPub i że Matthias faktycznie nad tym pracował, no wiesz, po prostu poczułem, no wiesz, dumę, no wiesz, w pewnym sensie jakby moje dzieci dorosły i stały się czymś prawdziwym.

Ale także fakt, że zostali wychowani przez, no wiesz, wioskę i społeczność ludzi, kiedy już dawno się przeprowadziłem. Dlatego myślę, że z jednej strony ważne jest dla mnie, aby w pewnym sensie trzymać pochodnię pochodzenia tych rzeczy i zastanowić się nad powodami, dla których chcieliśmy to zrobić i co skłoniło nas do ich stworzenia w sposób, w jaki to zrobiliśmy.

Ale z drugiej strony przyjęcie otwartego oprogramowania jako sposobu na pozostawienie tych rzeczy w pewnym sensie odłogiem jest zbyt negatywne, ale zasadniczo pozwala na zapuszczenie korzeni, a potem, gdy nadejdzie odpowiedni czas, wyrośnie z ziemi i przekształci się w coś wspaniałego i rozkwitnąć w to, czym mogliby się stać. Więc wiesz, jestem bardzo podekscytowany, widząc, że Matthias był w stanie to zrobić i to w taki sposób, że zamierza przenieść to do całego ekosystemu WordPress.

To jest dokładnie to, co chcieliśmy zrobić, ale kiedy to zrobiliśmy, było za wcześnie. Ludzie nie rozumieli, dlaczego tego typu decentralizacja jest konieczna i ważna. A teraz mamy wiele przykładów, które, jak sądzę, prowadzą ludzi do zrozumienia, dlaczego, wiesz, nie podoba mi się pomysł posiadania publiczności, ale utrzymywania z czasem trwalszego połączenia i relacji z ludźmi za pomocą oprogramowania, które możesz mieć kontrolę, jest ważne i że te podstawowe protokoły i technologie, które wymyśliliśmy, miały na celu umożliwienie ludziom utrzymywania tych relacji w długoterminowy i znaczący sposób.

Doc Pop: Zmieniając trochę biegi, mówimy o posiadaniu swoich odbiorców i być może o tym, w jaki sposób odbiorcy Cię znajdują i mogą Cię znaleźć, tak jakbyś prowadził biuletyn i wysyłał linki do witryn lub możesz korzystać z mediów społecznościowych media i wysyłaj linki do witryn, które obecnie generują coraz mniejszy ruch.

Ale nadal najlepszym sposobem na odkrycie nowej witryny lub surfowanie po Internecie jest Google. To oczywiście nie zmieni się w najbliższym czasie, ale…

Chris Messina: To może się zmienić, ale śmiało.

Doc Pop: Tak, nowe badanie przeprowadzone przez niemieckich badaczy stwierdza, że ​​wyniki wyszukiwania Google są coraz gorsze. To nie nasza wyobraźnia.

Całoroczne badanie wykazało, że w wynikach wyszukiwania dominują artykuły o wysokiej optymalizacji i niskiej jakości, w zasadzie będące spamem. Podobnie witryny takie jak 404media odkryły, że Google News zwiększa skuteczność wersji artykułów 404media generowanych przez sztuczną inteligencję. Innymi słowy, ludzie używali sztucznej inteligencji do kopiowania, wklejania i nieznacznej zmiany słów, a następnie po prostu zalewania.

A Google News promowało właśnie te artykuły, a nie oryginalne artykuły źródłowe. Na to wszystko nakłada się jeszcze jedna rzecz, ponieważ zawsze toczyła się wojna między spamerami a Google, ale ostatnią rzeczą, która się dzieje, jest to, że Google i Bing dodają teraz artykuły generowane przez sztuczną inteligencję do wyników wyszukiwania.

To jakby, nie wiem, odebranie obietnicy, że musieli pomóc w łączeniu witryn. Zamiast tego wygląda na to, że zaczynają ich tam trzymać. Więc dobrze. To moja rozwlekła przemowa na temat tego, co czuję. Chris, chcę usłyszeć, co myślisz o tym, jak małe strony internetowe będą nadal odkrywane w nadchodzących latach.

Chris Messina: Cóż, podzielę się uczuciem, które odczuwam w tej chwili. Myślę, że w pewnym stopniu jest to dezorientacja, ale także podekscytowanie i entuzjazm, odrobina niepokoju, a także optymizm. I nie sądzę, że optymizm jest uczuciem, ale się z nim zgadzam. Pytanie, które zadajesz, zakłada, że ​​sieć jest i była taka, jaka jest i jaka będzie, musi być taka, jaka będzie trwać i jaka będzie. A ten wyścig zbrojeń, o którym wspomniałeś, zakłada, że ​​ta walka o uwagę i dostęp do odbiorców jest w jakiś sposób celem Internetu i sieci, i przykro mi to mówić, ale tak nie jest. Tak naprawdę chodzi o tworzenie połączeń między różnymi ludźmi o różnych perspektywach i doświadczeniach, produktach i zasobach.

Ostatnie 15–20 lat spędziliśmy tworząc głównie treści tekstowe. Wiesz, po pierwsze, ze względu na wydajność tego modelu w zakresie przechowywania cyfrowego. Wiesz, dochodzimy do punktu — myślę, że używamy osobliwości, aby opisać, gdzie, wiesz, ludzie i komputery w pewnym sensie stają się jednym lub w pewnym sensie nakładają się, gdzie komputery wyprzedzają ludzki intelekt.

I myślę. Ważne jest, aby zdać sobie z tego sprawę, powiedziałbym tak, jak flora i fauna lub mikrobiom tych małych witryn internetowych mogą i będą się utrzymywać, ale sposób, w jaki dążą one do sukcesu, prawdopodobnie będzie musiał się zmienić i różnić się od dotychczasowego było w przeszłości. A ja tylko powiem: Jeśli spojrzysz, jest nowa wyszukiwarka o nazwie Perplexity, która aspiruje do bycia wyszukiwarką odpowiedzi, a Google, przez bardzo długi czas, to znaczy, pracowałem w Google przez trzy i pół lat, też chciałem być silnikiem odpowiedzi. Chcieli, no wiecie, zindeksować wszystkie informacje ze świata, aby uczynić je użytecznymi, dostępnymi i dostępnymi. I podobnie, nie oznacza to, że przejście do innej witryny internetowej za pośrednictwem Internetu jest najskuteczniejszym sposobem na uczynienie tych informacji użytecznymi i dostępnymi.

Zatem w przyszłości będziemy mieli do czynienia z wieloma różnymi agentami, botami i usługami, z którymi będziesz wchodził w interakcje konwersacyjne, wiesz, tak jak wysyłasz SMS-a do znajomego ze zdjęciem, myślisz, co to jest ? Komputer będzie mógł sprawdzić rzeczy, które mu wyślesz, i odpowiedzieć, podając stosunkowo szczegółowy zestaw informacji, bez konieczności odwoływania się do źródeł drugorzędnych lub trzeciorzędnych, chyba że będziesz tego chciał.

Z kapitalistycznego punktu widzenia sprawiliśmy, że tworzenie kalorii informacyjnych o niskiej jakości stało się bardzo, bardzo wydajne. Za pośrednictwem mediów społecznościowych wypompowujemy wszelkiego rodzaju śmieciowe jedzenie, ponieważ w zasadzie są one bardzo tanie w rozpowszechnianiu informacji. Zaczyna to powodować coś w rodzaju otyłości informacyjnej, z którą musimy walczyć, dostarczając lepszej jakości informacje i lepszej jakości relacje. Co to oznacza dla małych producentów, powiedzmy, treści rzemieślniczych? Cóż, w pewnym sensie oznacza to, że jest to dla ciebie wspaniała szansa.

Zwłaszcza jeśli masz relację ze swoją publicznością i szczególnie jeśli rozwijasz tę relację z czasem. Wiesz, to zabawne, kilka lat temu, myślę, że w 2016 roku ukułem ten termin „handel konwersacyjny”, aby wyjaśnić, w jaki sposób wkraczamy w świat, w którym sposób, w jaki rozmawiamy z komputerami, dosłownie jest rozmową tworzy to dwukierunkowy kanał, dzięki któremu możemy w pewnym sensie dojść do wspólnego zrozumienia, przechodząc tam i z powrotem, aby uzyskać większe poczucie przejrzystości lub wiedzy na temat drugiej osoby lub innego podmiotu oraz tego handlu w przyszłości. Nie byłoby to takie proste, jak odwiedzenie, wiesz, Amazona i wpisanie jakiejś ogólnej frazy lub nazwy produktu, a następnie zobaczenie listy różnych produktów, które w zasadzie są reklamami, próbowanie zdobycia twojej uwagi, przyciągnięcia ich, zdobycia ci je kupić. Zamiast tego mówisz w pewnym sensie o swoich potrzebach i dzięki temu możesz przemawiać za pomocą komputera, który w pewnym sensie wskaże ci szereg rozwiązań, które mogą być dla ciebie lepsze.

Podobnie myślę, że ludzie, którzy piszą lepsze treści, mają wiedzę specjalistyczną, którą, miejmy nadzieję, będą mogli następnie zaoferować w drodze transakcji o wyższej wartości lub, nie chcę mówić, kursów, ale tak jak w przypadku głębszego zgłębienia, będzie to miejsce, w którym ludzie będą w stanie zapewnić o wiele więcej wartości niż zwykłe tworzenie tysięcy stron w witrynie internetowej dla zupełnie nieznanych odbiorców.

Może więc nie jest to dobra odpowiedź dla Ciebie, Twoich odbiorców, ale bardzo trudno mi sobie wyobrazić, że samo tworzenie farm treści będzie długoterminowym, zrównoważonym biznesem w porównaniu z tworzeniem zróżnicowanych treści o wysokiej jakości, które po prostu możesz nie dostanę się nigdzie indziej.

Doc Pop: Myślę, że to kolejne dobre miejsce na krótką przerwę. A kiedy wrócimy, zakończymy rozmowę z Chrisem Messiną. Mam dla Ciebie jeszcze jedną ciekawostkę dotyczącą WordPressa z ukośnikiem hashtagowym. Zatem bądźcie czujni po krótkiej przerwie.

Witamy ponownie w Press This. Kończymy naszą rozmowę z Chrisem Messiną i wspomniałem już o Chrisie, Twoich danych uwierzytelniających hashtag jako twórcy hashtagu. Byłeś pierwszą osobą, która wspomniała o WordPressie na Twitterze. Mam dla Ciebie jeszcze jedną zabawną ciekawostkę. Czy wiesz, że jeśli wejdziesz teraz do WordPressa, zwykłej wersji WordPressa, a w poście lub na stronie wpiszesz znak funta, a następnie tekst, automatycznie utworzy się hiperłącze, funkcjonalnie hashtag, który przeszukuje Twoje strona dla innych hashtagów.

Jeśli więc napiszę w swoim poście na blogu: „Hej, dzisiaj to zrobiłem. #ChrisMessina w dzisiejszym programie. Jakie masz pytania?” A jeśli to opublikujesz i klikniesz, będzie to teraz link, który można kliknąć. Czy wiedziałeś, że coś takiego istnieje?

Chris Messina: Nie byłem tego świadomy. Dziękuję, że mnie o tym poinformowałeś.

Doc Pop: To znaczy, teraz jest to właściwie wszędzie. I to faktycznie przywraca mnie trochę do idei wykrywalności i łączności. Rozmawialiśmy o ActivityStreams, nad którym pracowałeś i który był poprzednikiem ActivityPub. Zastanawiam się, czy może w ten sposób linki internetowe zyskują, nie wiem dlaczego, złą reputację, ale ludzie zawsze mówią o linkach internetowych, a potem się śmieją.

I zastanawiam się, czy wracamy do epoki, w której być może korzystamy z tej funkcji, prawda, tej funkcji hashtagu lub jakichkolwiek tagów, może moja witryna, moja witryna WordPress mogłaby połączyć się z innymi witrynami, prawda? Może po prostu zabrzmię, jakbym starał się zabrzmieć mądrze, czy coś, ale może mógłbym zdecydować się na współpracę z innymi witrynami.

A kiedy klikniesz na tag w mojej witrynie dotyczący gotowania, Świąt Bożego Narodzenia czy czegokolwiek innego, może to w rzeczywistości spowodować wyświetlenie wyniku wyszukiwania łącza internetowego. Czy uważasz, że jest to przydatne i może pomóc w utrzymaniu połączenia witryn? A może to zły kierunek, w którym należy teraz myśleć?

Chris Messina: Nie, myślę, że to świetny pomysł. Pozwólcie, że wyjaśnię, jaki był cel hashtagu, kiedy zaproponowałem go już w 2007 roku, znowu, wiecie, Twitter pojawił się w 2006 roku. iPhone pojawił się w styczniu 2007 roku. A po wyjeździe do South by Southwest w marcu z 2007 roku, kiedy niektórzy ludzie mieli iPhone'y, ale większość nie, używaliśmy Twittera jako sieci czasu rzeczywistego, aby dowiedzieć się, co się dzieje i gdzie się udać, aby znaleźć innych ludzi i spotkać się z nimi.

Ludzie, którzy nie byli w South by Southwest, zareagowali gwałtownie, mówiąc po prostu, że otrzymujemy wszystkie te spamowe SMS-y – bo Twitter był wtedy usługą SMS-ów – wysyłane na nasze telefony o każdej porze nocy, podczas gdy wy upijasz się w Austin, wiesz, jak odfiltrujemy wszystkie twoje głupie tweety?

Istniało wiele różnych rozwiązań, które mogły zadziałać. Jedną z nich, którą próbowałem zaproponować, było to, że nie proponowałem tego, ale pojawiła się sugestia, że ​​może Twitter powinien mieć grupy, no wiesz, coś w rodzaju grup dyskusyjnych. Utworzyłbyś więc grupę i wtedy mógłbyś wybrać, kto jest w grupie, a kto nie.

I wiesz, to działałoby trochę jak grupy Flickr i jako usługa oparta na wiadomościach tekstowych, pomyślałem, że to nie zadziała. Na przykład muszę być pijany w barze i wiesz, wiedzieć, jak korzystać z dowolnej funkcjonalności grupowej, która jest tutaj dostępna. I tak przyszło mi do głowy, że moglibyśmy użyć przedrostka w stylu IRC, takiego jak przedrostek hashtagu, a potem słowa. To mogłoby stworzyć coś, co nazywam kanałem tagów. I stąd w pewnym sensie wziął się pierwotny pomysł. Z pewnością był inspirowany IRC, ale został stworzony z myślą o mobilnych sieciach społecznościowych. Tak więc pierwszym prawdziwym przypadkiem użycia była społeczność Bar Camp, o której wspomniałem wcześniej, abyśmy mogli się nawzajem odnaleźć.

I tak powstał wczesny, mały, względnie rozproszony lub zdecentralizowany ekosystem wydarzeń, które miały miejsce na całym świecie, no wiesz, z udziałem może tysięcy ludzi, no wiesz, a nie setek tysięcy czy milionów ludzi. Tak więc, jeśli chodzi o ciebie, myślę, że istnieje szansa w przyszłości, gdzie będzie wiele serwerów zgodnych z ActivityPub, niektóre WordPress, niektóre Mastodon, a może nawet wątki, które emitują działania i w tych działaniach możesz używać hashtagów jako sposób koordynacji działań pomiędzy tymi zdecentralizowanymi podmiotami. Kłócę się głównie z Meta na temat braku używania hashtagów przez Threads.

W rzeczywistości opierają się im, chociaż do tworzenia tych tagów używają symbolu hashtagu i nazywają je tagami tematycznymi. Nazywam je znacznikami Frankena. W porządku. Zatem w podobny sposób, w jaki możesz utworzyć tag w poście, tak jak w WordPressie, możesz utworzyć tag w Threads. Jednak Threads usunie przedrostek symbolu funta, dlatego bardzo trudno jest to zrobić w dół. Za chwilę pokażę Ci, jak to zrobić, ale najpierw pokażę, jak dodać tag.

Tak więc w przypadku Bar Camp tak naprawdę ważny jest przedrostek symbolu funta. Dla wszystkich innych użytkowników sieci federacyjnej będzie to sygnał, że będą używać tego samego symbolu w odniesieniu do zdarzeń tego samego typu. Chodzi o to, że możesz wymyślić dowolne tagi, których chcesz użyć. A jeśli użyjesz hashtagów, faktycznie zapewni to większą swobodę i większą możliwość decentralizacji przy jednoczesnym zachowaniu spójnych rozmów.

Dlatego właśnie to, co mówisz, dotyczy właśnie hashtagów i dlatego walczę o nie przez większość mojej kariery, ponieważ ludzie źle je rozumieją. Wartość koordynująca tagów, podobnie jak wszystkie skargi dotyczące hashtagów, jest uzasadniona z czysto estetycznego punktu widzenia. Ludzie mówią, że są zbyt brzydkie lub jakby używali ich za dużo. Wykorzystują je lub używają nieistotnych. Wszystko to jest prawdą, ale ma to związek z zachowaniem, a nie technologią. Kiedy więc o tym pomyślimy, wolę sieć społecznościową od Fediverse. Ale jeśli mówisz o Fediverse, hashtagi są z natury użytecznym sposobem, aby umożliwić ludziom dotarcie do krańców Internetu i budowanie własnych małych placówek, a jednocześnie pozostawać w kontakcie za pośrednictwem tego typu wiadomości gołębi pocztowych, które zapylają się po całym świecie sieć.

Myślę, że hashtagi to sposób na zszycie tego wszystkiego. Tak jak wtedy, gdy o kimś wspominasz, wiesz, masz tożsamość osoby mieszkającej w domenie, tak hashtag jest w rzeczywistości globalnym identyfikatorem, który działa w całej sieci społecznościowej.

Doktor Pop: Dobrze powiedziane. I właściwie zdałem sobie sprawę, kiedy ci to opisywałem, wciąż myślałem o czymś całkiem staroświeckim, dość krótkowzrocznym. Gdybym napisał post na swoim blogu WordPress i umieścił tam hashtag, ludzie nie mogliby go kliknąć i być może zobaczyć inne osoby w moim stowarzyszonym świecie, ale może mieliby też zakładkę pokazującą inne osoby, które obserwują, o których mowa to samo i może to obejmować również inne blogi WordPress.

Więc, wow, to naprawdę zdumiewa. Nie tylko ja łączę się z moimi przyjaciółmi, ale także z moimi obserwatorami.

Chris Messina: Słuchaj, cały pomysł polega na tym, że jest to sposób na przebicie się przez wiele różnych kontekstów i zebranie rozmowy w wybranym przez ciebie miejscu. Nie jest to dokładnie kwestia umiaru, ale gdzie wybiera się to, co wchodzi, a co wychodzi poza boisko, prawda? Więc jeśli chcę zobaczyć znajomych Doca Popa i to, o czym rozmawiają, ten hashtag, którego nigdy wcześniej nie widziałem, i nagle wybucha rozmowa o czymś, co mnie naprawdę interesuje. To jest niezwykle cenne. To niesamowite narzędzie do odkrywania, którego nikt nie musiał tworzyć.

Nie musisz się rejestrować ani meldować w jakimś urzędzie, bo nie mogą cię zamknąć, prawda? A jeśli ludzie zaczną spamować tagiem, nie będzie to wielka sprawa, ponieważ ich nie obserwujesz. Prawidłowy?

Zatem istnieje aspekt samoleczenia Fediverse, który moim zdaniem straciliśmy i o który warto walczyć. I tak, oczywiście, jestem stronniczy, ale myślę, że hashtagi są bardzo przydatne i powinny być używane jako sposób na ponowne uwłaszczenie ludzi, gdy chcą połączyć się z sieciami, które są poza głównym nurtem, no wiesz, społecznościami opartymi na centrach handlowych sieci.

Doc Pop: I w związku z tym, Chris, jakie jest obecnie najlepsze miejsce, w którym ludzie mogą Cię śledzić w Internecie?

Chris Messina: Dzięki temu zawsze możesz odwiedzić moją stronę internetową. Podoba mi się Chris Messina. Jestem w trakcie przerabiania tego, ale wiesz, zobaczymy. A potem jestem także w Threads. Możesz mnie znaleźć na threads.net/@Chris. Opuściłem Twittera z ukośnikiem X, więc to są dwa miejsca, w których obecnie jestem najbardziej aktywny.

Doc Pop: I dziękuję wszystkim za wysłuchanie Press This, podcastu społeczności WordPress w WMR. Dziękuję, Chris, za poświęcony dzisiaj czas. jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, możesz śledzić TorqueMag.io na kanale RSS. Nie musisz korzystać z sieci społecznościowej. Subskrybuj TorMag. io lub po prostu odwiedzaj ją tak często, jak chcesz. Możesz znaleźć przepisane wersje tych podcastów oraz więcej wiadomości i samouczków dotyczących WordPress. Możesz także subskrybować podcast Press This w RedCircle, iTunes, Spotify lub bezpośrednio na WMR.fm. Jestem twoim gospodarzem, doktorze Popular. Wspieram społeczność WordPressa poprzez moją rolę w WP Engine i co tydzień zwracam uwagę na członków tej społeczności w Press This.