Google, bu kelimeyi ve onun kardeşlerini kullanmaktan ne kadar nefret etsem de, internetin sıradan insanlar tarafından, ama daha da önemlisi işletmeler tarafından kullanılma biçiminde gerçekten devrim yaratan yenilikçi bir teknoloji devi.

Dünyanın en ünlü arama motorunun sonuçlarından para kazanabileceğini fark eden her kimse, bir fikrin ampulünün aydınlandığı gün, eminim uzaydan görülebilen kör edici bir ışıktı.

Etkileşim, iletişim ve bir bütün olarak internet paradigmalarını değiştirmeye çalışmanın ön saflarında yer almak, devam eden çok sayıda deney olduğu anlamına gelir ve başarılı olan her parlak fikir için genellikle önce gelen veya başarısız olan yirmi icatla çevrilidir.

Bu, başlı başına bir başarısızlık listesi olmasa da, Google'ın görev süresi boyunca dinlenmeye bıraktığı daha ilginç ve ilginç projelerden bazılarının bir belgesidir.

Gel bizimle yürüyüşe çık.

Google Sesli Reklamlar (2008-2009)

Çoğumuz Google Ads kavramını çok iyi tanıyoruz, çoğu zaman çirkin sponsorlu kafalarını arama sonuçlarımızın en üstünde büyüterek bize tahnitçilik sigortası satmaya çalışıyoruz.

2008'de Google, AdWords konseptini AM/FM radyo frekanslarında çalışacak şekilde uyarladı ve böylece işletmelerin kampanyalarının erişimini internet kullanıcılarının ötesinde radyo dinleyicilerine genişletmesine izin verdi.

Bu ilginç bir fikir, ancak proje sadece yedi ay sonra rafa kaldırıldığı için açıkçası verimli değildi, bu yüzden açıkçası hiçbir çekiş elde edilmedi.

BumpTop (2008-2010)

Şimdi bu tuhaf bir durum.

Resmi tanımını kullanmak gerekirse, BumpTop “gerçek dünyadaki bir masanın normal davranışını ve fiziksel özelliklerini simüle eden ve içeriğini düzenlemek için otomatik araçlarla geliştiren skeuomorfik bir masaüstü ortamı uygulamasıydı”.

Yukarıdaki videoyu izlemek daha fazla bağlam sağlayacaktır, ancak esasen Windows ve Mac masaüstünü bir…gerçek…masaüstü…tür mü?

Yani en azından yapılabiliyor olması güzel bir şey ama ona bakarken aklımda kalan soru, neden?

BumpTop'un Google tarafından satın alındığını bildiren zaman raporlarının seslerinden, Google'ın BumpTop'un oynadığı şeyin görünümünü beğendiği ve adamlarının G Takımına katılmasını ve onlar için bazı harika projeler üzerinde çalışmasını istediği görülüyordu.

Hayır (2009-2011)

Şirket içi mühendisler Christian Gruber ve Alex Eagle tarafından oluşturulan Noop, Java Sanal Makinesi üzerinde çalışacak ve "her ikisinin de en iyisi" yaklaşımı olacak şekilde tasarlanmış yepyeni bir programlama diliydi, eski ve güncel dillerin ortak ve en iyi uygulamalarla karışımıydı. mümkün olduğunca optimize edilmek üzere karışıma atılır.

Google Code web sitesi arşiv sayfasına göre, Noop "son 20 yıldaki dil gelişimi derslerinin zenginliğini uygulamayı ve temizlik, test edilebilirlik, değişiklik kolaylığı ve okunabilirliği optimize etmeyi amaçlamaktadır."

Artık kendimi herhangi bir programlama diline hakim biri olarak göstermeyeceğim. Kesinlikle onların farkındayım ama neyi bilmediğimi bilmiyorum ama bilmediğim çok şey olduğunu biliyorum.

“Düşünceli” bir dil olarak tanımlanan Noop, üç aktif yıldan sadece utangaç bir şekilde kalıcı bir yatağa sıkışmıştı. Bu, büyük ölçüde, Noop'un hedeflediği kutuların çoğunu işaretleyen Kotlin'in piyasaya sürülmesinden kaynaklanıyordu.

Grip Aşısı Bulucu/Grip Trendleri (2009-2012/2008-2015)

Sadece birkaç yıl önce dünyanın çoğu için tamamen zararsız bir proje gibi görünen şey, bugün küresel sağlık durumuyla çok daha alakalı.

İki ayrı proje olan Grip Aşısı Bulucu, ABD'de bölgenizdeki yerel aşı noktalarını vurgulayan Haritalar'a bir ektir.

Grip Trendleri, esasen standart Google Trendler analiz araçlarını aldı, ancak bunları yirmi beşten fazla ülkede grip etkinliğini tahmin etmeye yönelik proaktif bir girişimde kullandı.

Devrimci olmaktan daha alakalı olan ikinci proje, birkaç Çinli araştırmacının Weibo COVID-19 Trends (WCT) ile Grip Trendleri fikrini iyileştirmeye çalışmasıyla bugün büyük fayda sağlayacak gibi görünüyor.

Postini (1999-2012)

Bu listedeki diğer bazı projelerden çok daha iyi zamana dayanan Postini, muhtemelen çok daha pratik ve günlük kullanıma sahipti ve çok daha geniş bir kullanıcı havuzuna daha uygulanabilirdi.

Milenyumun diğer tarafında hayata başlayan Postini, e-posta ve web için spam iletilerini filtreleyen ve istemcinin sunucusuna/gelen kutusuna yaklaşmadan önce kötü amaçlı yazılım içeren öğeleri kontrol eden bir güvenlik hizmetiydi. Bilgisayarınıza gelen çoğu şeyi arayacak sanal bir fedai sahibi olmak gibi.

Saygın bir on üç yıl süren hizmetin işlevselliği, kalan müşterilerin taşınmasıyla birlikte Google Apps'a aktarıldı.

SlickLogin (2013-2014)

İsrail menşeli bir start-up olan bu proje, ses tabanlı şifreler kullanarak çevrimiçi ve siber güvenliğe gürültülü bir yaklaşım getirdi.

Google kapıyı çaldıktan sonra kurucular neşeyle ellerini ovuşturmuş olmalı. Ancak altı ayı zar zor geçtikten sonra ve gebelik döneminde beslenmeye devam eden Google, satın aldıktan sonra hiçbir şey yapmadığı için ürünü soğukta bıraktı.

FaceID'nin artık çoğu iPhone kullanıcısı için standart olması ve Android'in desen/şekil çizme güvenlik özellikleriyle, telefonunuzun kilidini açmak için The Simpsons'ın tema ayarını ıslık çalmak hiç de uzak bir fikir gibi görünmüyor.

BufferBox (2012-2014)

Aslen Kanada'da Ontario'daki Waterloo Üniversitesi tarafından kurulan bir start-up olan Google, çevrimiçi alışveriş paketlerinizin güvenli kaplara teslim edilebildiği, çoğu insanın Amazon Teslimat Dolapları olarak bildiği hizmeti sağlayan lojistik odaklı şirketi kapattı. eğer teslimat için etrafta olamıyorsan.

Google, görünüşe göre şirketi normalde olduğu gibi çalışır durumda bırakmak niyetindeyken, sadece iki yıl sonra Alfabe tarafından kontrol edilen derebeyi hizmeti kapattı ve şirketi kendi Google Alışveriş şubesine yaydı.

Bu hizmet hiçbir şekilde olağanüstü bir oyun değiştirici değildir, ancak Google gibi varlıklar varken küçük ve yeni kurulan işletmelerin herhangi bir kapasitede başarılı olmasının ne kadar zor olduğunun en iyi örneğidir.

Ya aşırı büyüklükleri ve pazar paylarıyla sizi ezerler ya da tanınmaz hale gelene ya da bir şekilde tamamen yok olana kadar jelatinimsi kütlelerine çekerler.

Google Eller Serbest (2016-2017)

Google, mobil, temassız ödeme alanına kendi dönüşünü yapmak amacıyla, kullanıcıların Bluetooth aracılığıyla ödeme terminallerine bağlanmasına izin veren Hands Free'yi yarattı. Ardından “Google ile ödeyeceğim” ibaresi ile ödeme başlatıldı.

İlk bakışta tuhaf ve zararsız bir fikir, hatta bir yıl bile sürmemiş olması, Google'ın bu girişime tüketicileri gibi bakmış olabileceğini, bunun hafif bir yenilik olduğunu gösteriyor.

Kesinlikle zararsız olsa da, ürünün gerçekten var olmasına gerek yoktu ve muhtemelen yeterince yakın insan tarafından benimsenmedi.

SoundStage (2016-2018)

Çoğunlukla Google, Sanal Gerçeklik projelerine çok fazla kaynak (yani iş yükü ve para) batırmadı. Ancak SoundStage, VR kavramı etrafında dönen böyle bir projeydi.

SoundStage, Minecraft ve Beat Sabre'ın bir karışımı gibi çalarak çeşitli sayısallaştırılmış enstrümanları ve müzik ekipmanlarını temel olarak varlığa sürükleyip bırakabileceğiniz, ölçekli bir sanal alan oluşturmak için Sanal Gerçekliğin gücünü kullanır.

Projeyi çalışırken görmek inkar edilemez derecede havalı, neden yok olduğu belirsiz ve özellikle yukarıda bahsedilen Beat Saber'ın elde ettiği başarı patlamasını görmek hayal kırıklığı yaratıyor. Kullanıcılar, belki de EFT Rublesi gibi oyun içi para birimlerini içeren ve daha fazla ilgi kazanmaya yardımcı olabilecek bu tür özelliklerin diğer oyunlarda da geliştiğini görmeyi umuyorlar.

Google Mezarlığı'nın tüm mozolesini buradan görmekten çekinmeyin ve hala bizimle olmasını istediğiniz Google projesini bize bildirin.