Sayfa oluşturucuları WordPress dünyasına yeni ve hoş bir katkı olarak görebilirsiniz.

Veya bunları hile yapanlar ve tembel web tasarımcıları için zahmetli araçlar olarak görebilirsiniz.

Veya onları düpedüz bir zararlı olarak bile görebilirsiniz.

Ancak sayfa oluşturucuların artıları ve eksileri hakkındaki tartışma, web tasarımının tarihi boyunca çok eskilere dayanmaktadır.

Ta ki zamanın başlangıcına kadar… Neredeyse. Dinozorların nesli yakın zamanda tükendi; hepimiz bir önceki milenyuma geri döndük.

1999 yılı.

O zamanlar sayfa oluşturucular yoktu . Ancak tartışma aynıydı ve farklı bir moda kelimenin altında gizlenmişti.

1999'da moda kelime "sürükle ve bırak" değildi; "WYSIWYG" idi; "ne görürsen onu alırsın" ifadesinin kısaltmasıydı.

Gördüğünüz gibi Adobe, GoLive CyberStudio adında bir HTML düzenleyici satın almıştı.

Adobe 80'li yılların bir şirketi olduğundan, onu hızla Adobe GoLive, Bateman tarzı olarak yeniden markalaştırdılar.

Patrick Bateman'ın Paul Allen'da bir rakibi olduğu gibi, Adobe GoLive'ın da bir rakibi vardı: Macromedia Dreamweaver.

Dreamweaver güçlüydü ancak web sitesi oluşturma yaklaşımı daha gelenekseldi . Öte yandan GoLive: yenilikçiydi!

Birçok harika özelliği arasında GoLive'ın bir düzen ızgarası da vardı.

Adobe GoLive'ın sürükle ve bırak düzen ızgarası [resim kaynağı]

Aslında bir web sitesi basılı bir broşüre ne kadar benzerse o kadar iyidir. Aynı durum Flash tabanlı web siteleri için de geçerliydi. Tek fark şu: Flash sitelerinde öğeler animasyonluydu.

GoLive, Dinamik HTML, Dreamweaver, Flash ve diğerleri konusunda pek hevesli değilseniz, alternatif genellikle Microsoft Frontpage veya Netscape Composer'da yapılan ve her bir öğeyi sola hizalamaktan başka birkaç biçimlendirme seçeneğinin bulunduğu GeoCities benzeri bir sayfaydı. , orta veya sağ. Düzen için tabloları kullanıyor olmanız hariç. Bir dakika içinde bununla ilgili daha fazla bilgi vereceğiz.

Gerçekten: korkunç derecede iğrenç zamanlar. E-posta bağlantıları için yapışkan animasyonlu GIF düğmeleriyle dolu:

O zamanlar insanlar e-posta İSTİYORDU. Ne "gelen kutusu sıfır" ne de "e-posta iflası" beyanları konuşuluyor... Hayır, daha doğrusu şöyleydi:

“Lütfen, LÜTFEN birisi bana e-posta gönderebilir mi?! "Animasyonlu güvercin" e-posta düğmem var! Nasıl direnebilirsin?

… Ve “Yapım Aşamasında” animasyonu, erteleyen birinin rüyasının gerçekleşmesiydi: tüm tasarım ve geliştirme stresi durumlarını çözebilirdi :)

GoLive'a ne oldu?

Flash'ın başarı dalgasını sürdüren Macromedia'nın Dreamweaver'ı popülerlik yarışmasını kazandı.

"Onları yenemiyorsan, onlara katıl" diye düşünerek Adobe, Macromedia'yı 2005'in sonlarında satın aldı ve GoLive'ın ihmal nedeniyle yavaş ama kesin bir ölümle ölmesine izin verdi, ta ki 2008'in başına kadar Adobe nihayet duyuruldu GoLive'ın satışlarının ve geliştirilmesinin Dreamweaver lehine duracağını itiraf etti.

Ne yazık ki öyle.

GoLive'ı Dreamweaver'dan çok daha fazla sevdim. Vizyon sahibi, modern bir web tasarım aracıydı; Düzen Izgarası çekiciliğinin sadece küçük bir kısmıydı.

İlginç bir şekilde Adobe, eski Photoshop'un lehine, web grafikleri oluşturmak için özel olarak tasarlanmış Sketch benzeri bir uygulama olan Fireworks'ü de sonlandırmayı seçti. Fireworks harika bir uygulamaydı, ancak Adobe ona her zaman Macromedia'yı satın almanın istenmeyen bir üvey çocuğu gibi davrandı.

Adobe sanırım Adobe'nin yaptığını yapıyor…

Neyse… “WYSIWYG” ve “sürükle & bırak” web tasarımına dönelim:

GoLive'ın, Layout Grid düzenleyicisinin kullanılmasının bir sonucu olarak ortaya çıkan şişirilmiş kod nedeniyle nasıl eleştirildiğini canlı bir şekilde hatırlıyorum (yine de Microsoft Frontpage'den daha iyi sonuç verdi). Yalın, hızlı yüklenen kod o zamanlar da bugün olduğu kadar önemliydi.

O zamanlar önerilen alternatif? El emeği, diğer adıyla elle kodlama .

Bugünün önerilen alternatifi? Sayfa oluşturuculardan kaçının, düzenlerinizi elle kodlayın. Veya WordPress'in tek içerik alanıyla yetinin. Yaşanabilir mi? Belki… Veya (Belki) Değil.

Tablo tabanlı web tasarımı (o günlerdi…)

Web tasarımcıları olarak grafiklerimizi masa hücrelerinin içine yerleştirmek için parçalara ayırmaya başladık. Bu, web tasarımının “tablo tabanlı düzen” dönemiydi.

Ahh, o günlerdi değil mi? Baba Bob masa kenarlarını saklamayı unuttu ama bunu yaparsak şu kadar gösterişli bir tasarım ortaya çıkabilir:

Leo'nun resminin nasıl sola hizalandığını gördün mü? Harika değil mi?

Tablo tabanlı web tasarımını deneyimlemek için çok gençseniz endişelenmeyin. Gerçekten olması gereken tek şey bu değildi. Daha çok… atlayacağınız bir kitap bölümü gibi;)

Ah! Ve unutmamak için:

Çerçeve tabanlı web tasarımı

Ah, çerçevelerin ve iframe'lerin sonsuz mutlulukları... Michael Jackson'ın siyah olduğu, annemin hâlâ küçük bir çocuk olduğu, kolanın temiz ve kar gibi beyaz olduğu zamanlardan beri, ve... yani, fikri anladınız :)

Ahh, bu Japon anime web sitesindeki kareler. Onlar gerçekten öyle şeyler... etrafta sanki Prince'den daha büyüklermiş gibi dolaşabiliyorlar, değil mi?

Ah, ve Java Uygulamaları! Bunları hatırladın mı? JavaScript'le karıştırmamak gerekirse, bunlar görüntüyü çarpıtabilecek küçük yürütülebilir dosyalardır. Veya bir görüntünün altına canlı bir dalga yansıma efekti koyun. Gerçekten korkunç bir şey. Ancak unutmayın: O zamanlar sayfa oluşturucularımız yoktu. Web sitelerimizi ilginç ve güzel kılmanın yollarını arıyorduk.

Bir Java Uygulamasının bu ikisine yardımcı olacağı söylenemez ama... zamanlar farklıydı... o zamanlar... öhöm...

Sizi gerçek bir Java uygulamasına tabi tutmayacağım. Tarayıcıları kararsız hale getirebilirler. Ancak bu küçük GIF animasyonu oldukça Java Uygulamasına benziyor:

Paralaks, Java Applet'lerini her zaman, her yerde yener. Kabul etmek?

Güzel CSS ile çiçek açan parlak bir Zen Bahçesi'ne girin

CSS Zen Garden ile çirkinlik sona erdi.

CSS Zen Garden, “anlamsal” web tasarımında büyük bir ateş yaktı. İlk başta, yalnızca sadelikten yana olanlar "XHTML"yi ve içerik (XHTML) ile sunumun (CSS) katı bir şekilde ayrılmasını benimsedi, ancak kısa sürede web siteleri geliştirmenin standart yolu olarak geniş çapta kabul gördü (HTML5'e kadar).

İçerik ve sunumun semantik olarak ayrılmasıyla, web tasarımı estetiğinde incelikli ve memnuniyetle karşılanan bir reform geldi. Neden? Kesin nedeni belirlemek zor, ancak (IMO) web siteleri genel olarak daha basit hale geldi ve sonraki yıllarda bakmak çok daha güzel hale geldi.

“İster inanın ister inanmayın, CSS'nin bir web sitesinin estetik işlevi olarak bu kadar ciddiye alınmadığı bir zaman vardı. Dave Shea, son derece güzel, eğlenceli, işlevsel veya bunların hepsi olabilecek farklı CSS tasarımlarını gösteren bir site olan CSS Zen Garden ile bu algıyı değiştirmek üzereydi. Yeni kavramları sergilemek için verimli bir zemin olan bu site, CSS'yi kullanmanın yeni yollarını arayan tasarımcılar için büyük bir ilham kaynağı haline geldi."
Alec Rojas, CSS'nin 20 Yılı

Dave Shea'nın planı işe yaradı: CSS Zen Bahçesi örnekleriyle karşılaşmak ve bunları incelemek web tasarımına bakış açımı değiştirdi. Huşu içindeydim. CSS öğrenmeye karar verdim ve bugün hala çevrimiçi olan harika bir CSS eğitimiyle bunu hızla başardım.

Ne yazık ki, CSS Zen Garden "anlamsal" web tasarımının popülerleşmesine ve web tasarımının basitlik ve zarafete odaklanarak estetik açıdan yeniden düzenlenmesine yardımcı olurken, teknolojiyle ilgisi olmayan kişiler hâlâ HMTL ve CSS yazmadan, yani daha fazla kodlama olmadan kendi sayfa düzenlerini tasarlayamıyorlardı.

Yani web tasarımcıları saf CSS tasarımlarının tadını çıkarırken, teknik olmayanlar hala şanssızdı.

Yukarıdaki tarih dersinden anladığım şey şu:

World Wide Web'in 90'lı yılların sonlarında ana akım haline gelmesinden bu yana, web tasarımcıları, müşterileri ve ortalama "Jane" ve "Joe"lar, kolay ve hızlı bir şekilde yapılan, iyi tasarlanmış, grafiksel olarak ilgi çekici web sitelerinin özlemini çektiler.

Sayfa Oluşturucular – WYSIWYG'nin İkinci Gelişi

Cue film müziği: Three Dog Night ile "Joy to the World".

Birkaç yıl sonra FFWD'nin ardından güçlü WordPress tema çerçeveleri ve Headway, PageLines ("DMS" - Tasarım Yönetim Sistemi'nin enkarnasyonu dahil), Divi ve diğerleri gibi esnek süper temalar ortaya çıktı.

Ve elbette: WordPress sayfa oluşturucuları – en önemlisi Visual Composer.

Pazarda muazzam bir şekilde benimsenmesi, 2013'te yükselişe geçtiğinde sayfa oluşturuculara olan ihtiyacı açıkça ortaya koydu.

O zamandan bu yana, pek çok başka (ve daha iyisi IMO) sayfa oluşturucu sahneye çıktı. Beaver Builder'ın en popülerlerden biri olmasının iyi bir nedeni var.

Sürükle ve Bırak Web Tasarımı – Nihayet Gerçek İçin

Yukarıdaki tarihin ışığında: sayfa oluşturucular bir nimettir ; modern web tasarımının yedi harikasından biridir.

Geçtiğimiz milenyumdan beri beklediğimiz “WYSIWYG” / sürükle ve bırak araçlarına nihayet sahip olduğumuz için şanslıyız!

Sonunda gelecek beklentilerimizi yakaladı :)

Peki ya sen? Sayfa oluşturucu fanwagonunda mısınız, yoksa hala kararsız mısınız? Yorumunuzu aşağıda paylaşın!

Oliver Nielsen Hakkında · WebMatros.com

Oliver Nielsen, yürekli, kahraman yalnız girişimcilerin kanatlarını çevrimiçi olarak yaymalarına yardımcı olmak için WebMatros.com'u yönetiyor. Gerçek bir içerik oluşturma uzmanı: yetenekli bir yazar, fotoğrafçı, video düzenleyici ve ses yapımcısıdır. Aynı zamanda oldukça düşünür ve tamircidir; her şeyi parçalara ayırıp tam ve eksiksiz olarak test edip gözden geçirir ve bunun sonucunda şaşırtıcı derecede zarif içgörüler elde eder. Çalışmadığı zamanlarda, köpeği Muffin'le (neredeyse) alay ettiği kadar onunla alay etmekten de keyif alıyor - çalışırken